Na haar ontwapenende voorstelling ‘Elena’(2015) brengt Elena Peeters in ‘Johnyboy’ verslag uit van een roadtrip die je bij de lurven grijpt.

Drie jaar na haar voettocht naar Rome zoekt ze de verbinding opnieuw op, op een iets minder evidente manier. Geen pelgrimstocht dit keer, wel een bezoek aan de zwaarst bewaakte gevangenis van Texas. Daar ontmoette ze drie pennenvrienden: eentje kreeg levenslang en de andere twee de doodstraf. ‘Wie heeft het recht om te beslissen over iemand zijn leven?’, vraagt de theatermaakster zich af. ‘Ik probeer vooral te tonen wat ik gezien heb en breng mijn eigen twijfel in de voorstelling naar voren.’

Johnyboy is een ijzersterke monoloog en een zoektocht naar schoonheid en antwoorden.

‘Met haar minutieus gecomponeerd verhaal schetst Peeters een loepzuiver beeld van de Amerikaanse burger en zijn voor Europeanen vaak choquerende visie op de doodstraf. … Het maakt van Johnyboy een meeslepend verteld (en soms zelfs gezongen) relaas over een ontwrichtende trip.’ - Focus Knack

‘Op een mooie, kwetsbare manier toont Peeters hoe moeilijk en frustrerend het is om denkpatronen te veranderen. … Het beeld van haar vriend maakt het stuk af en de ontroering compleet.’ - Het Nieuwsblad

‘Johnyboy vertelt ons iets over onszelf in relatie tot onze vrijheid. Zonder ontoegankelijk of sloganesk te worden maar ontwapenend oprecht en grappig.’ - Publieksreactie

www.gewoonslak.be