De wereld loopt vol geschiften, gestoorden en gekken van allerlei slag. Eentje kan er dus nog wel bij …

Met de solovoorstelling ‘Le dernier Flamand’ herneemt David Dermez het verhaal van de losgeslagen Pajot die op eigen wijze de Vlaamse cultuur wil redden. Het op hol geslagen vechtersbaasje met de grote mond groeit ongemerkt uit tot iets waarin ieder wel wat van zichzelf of van zijn buurman herkent. Een handspiegeltje dat pijn kan doen, maar tegelijk bijzonder amusant kan zijn. Het geheel heeft verdacht veel weg van een serieuze solovoorstelling, maar onderhuids staat die bol van de zwarte humor, subtiele ironie en steekjes onder water. 

De velden zijn aan ’t branden
mijn laatste frank is op
de mesthoop stinkt niet meer
mijn tractor is ontploft
ik vier kermis in mijn kelder
met een stukje Breughelbrood
ik en mijn Duitse herder
wachten rustig op de dood
mijn klompen worden bomen
maar ik ruk de wortels uit
mijn lichaam scheurt weer open
maar er stroomt geen bloed meer uit
mijn boerenkop geroosterd
en de varkens aan het spit
de hand nog in de lucht
salut vrienden, salut vrienden.